Michèle geeft het anders werken bij Femma mee vorm

Vrijheid geeft vleugels

Michèle Bours is 28 jaar. Ze woont samen met haar verloofde in Hasselt. En ze woont er graag. Het koppel heeft nog geen kinderen. “Ik kom drie keer per week met de trein naar Brussel. Samen met mijn collega Bieke vorm ik het HR-duo. Wij ondersteunen alle zelforganiserende teams, op team-, en individueel niveau. De 30 uren week betekent niet alleen minder werken maar ook anders werken. Zo werd de kaart van zelforganiserende teams, op termijn misschien zelfsturend, getrokken. Vroeger kende Femma een verticale structuur met een middenkader. nu vormen we allemaal teams horizontaal naast elkaar zijn.  Die switch in manier van werken en denken heeft wel wat ondersteuning nodig. Mijn taak is de zes teams op maat te ondersteunen.”

Het coachen van het proces

“Ik ben bij Femma beginnen werken als groepsbegeleider van de lokale groepen in Zuid Limburg, maar door talentengesprekken en de vraag ‘waar krijg je echt energie van en waar wil je echt het verschil maken’, bleek dat de job die ik nu doe beter aansluit bij mijn kunnen. Het is mijn taak de zelforganiserende teams te coachen in hun proces. Femma heeft er niet voor gekozen elk team een coach toe te wijzen. Zelforganiserende teams werken op zichzelf. Ze maken de vertaling van de beleidsplannen en hebben daarin eindverantwoordelijkheid. Zo’n team heeft geen eigen coach nodig, maar omdat we in een groeiproces zitten naar zelforganiserende teams, kom ik bij elk team om dat proces te coachen. Je hebt het besturende team, het team mensen en middelen (waartoe ik zelf behoor), het team bewegen en drie teams verenigen. De teams verenigen ondersteunen groepen op maat volgens de fase waarin zij zitten en volgens hun noden.”

Kansen

“Of ik mijn werk zal gedaan krijgen binnen die 30 uur? Ja, omdat we allemaal 30 uur zullen werken, collectief. En omdat we goed voorbereid zijn en onszelf voortdurend zullen kunnen bevragen. Zelforganiserend zijn heeft veel voordelen. We werken resultaatgericht: wat telt is dat je als team je resultaten in functie van je teamdoelen kunt voorleggen, hoe je daar komt, daarvoor maak je een oefening met je eigen team. En net die vrijheid geeft je vleugels. Dat ik wel eens de 30 uur zou kunnen overschrijden, en werk meeneem naar huis? Zoiets heb je binnen de 36 uren week ook. Een plafond geeft altijd een benauwd gevoel, maar ik ga liever uit van de kansen die dit biedt.”

Bijsturen wat niet lukt

“En ja, natuurlijk is het binnen Femma voor groepsbegeleiders een moeilijke oefening om het midden te vinden tussen het organisatiebelang, de 30u (de middelen) enerzijds en de verwachtingen van de groepen anderzijds. Dat zal altijd moeilijk zijn, of je nu 36 of 30 uur werkt. We stemden 90% positief voor deze nieuwe cao. We weten waar we moeten landen, na een jaar.  En onderweg zoeken we. We reflecteren snel, blikken terug, trekken lessen, sturen bij waar het niet lukt. Mijn collega’s groepsbegeleider willen dit zeer ervaringsgericht aanpakken, in voortdurend contact met hun groepen. Het zal anders zijn, maar daarom niet minder goed.”

“In mijn vrijgekomen tijd ga ik meer met fotografie bezig zijn. Nu moet ik na mijn 36 uur uit werken gaan vaak rusten. Mijn energie is op, ik kan er niet veel meer bijnemen. Dat is eigen aan mij, en het komt omdat ik me niet 100% smijt maar wel 150%. Nu biedt de werkgever mij de kans om minder uren te werken. ‘Doe het maar een beetje rustiger aan,’ hoor ik. De vrijgekomen zes uur wil ik zinvol invullen. De sport die ik deed, moest ik er tussen proppen. Maar eens de 30 uren week ingezet, hoeft dat niet meer, en kan ik vrijer mijn hobby’s beoefenen.”

Beslist feminist

“Ik moet eerlijk toegeven dat mijn partner veel meer doet dan ik in het huishouden. Hij werkt voor de jeugddienst van stad Hasselt, 38u. Zijn woon-werk verkeer is wel minder, afspraak is dat wie eerst thuis is, de huishoudelijke taken op zich neemt, maar hij is zowat altijd eerst thuis. Hij maakt eten klaar, doet de was. Ik doe alleen de inkopen. Ik heb chance in mijn relatie: we kijken naar elkaar op, staan met dezelfde waarden en normen in het leven, waaronder het feminisme.  Nu hoop ik dat hoe wij daarmee omgaan ook de norm kan worden. Ik ben op Instagram actief als beslist feminist. We hebben nog een lange weg te gaan, maar in mijn gezin en werkomgeving vind ik gelijkgezinden, en dat sterkt me om in mijn vrije tijd – via Facebook en Instagram – het debat aan te gaan. Wat de toekomst brengt, weet ik niet. Ik ben vrij streng voor mezelf. Ik vind het nu al moeilijk om de puzzel gelegd te krijgen, en dan heb ik nog niet de zorg voor kinderen of ouders. Maar Femma en de kortere werkweek, bieden heel mooie kansen.”

Wetenschappers van de Vrije Universiteit Brussel,  Kind en Samenleving en Flanders Synergy volgen ons gedrag nauwlettend op en gaan conclusies trekken over wat minder werken effectief met een mens en zijn naasten doet. De resultaten van het onderzoek gaan we delen met beleidsmakers en het grote publiek. We beloven belangrijke inzichten te geven om verder te streven naar een maatschappij in evenwicht.  Het onderzoek kost 80.000 euro.