Els blikt terug op de eerste maand minder werken

Ik heb ervoor gekozen om 1 dag in de werkweek niet te werken. En dàt “niet-werken-dagje” is echt wel telkens een heel speciaal dagje, zo ééntje om enorm naar uit te kijken. Ik probeer deze op voorhand zinvol in te plannen, maar laat ook voldoende tijd vrij voor alle spontante momenten die zich aandienen en waar ik bewust tijd aan wil geven.

Na een maandje uitproberen, voel ik mij toch al veel rustiger. Rustiger in mijn hoofd, maar ook rustiger in mijn hart. Door de vrijgekomen tijd, kan ik mijn huishouden toch wel beter organiseren. Verloopt de zorg voor mijn kindjes toch wel iets vlotter (lees een mindere stressy mama). En kan ik iemand anders ook eens een dienst bewijzen, zonder mijzelf te moeten wegcijferen.

Ik kijk terug in januari op hele fijne en dankbare momenten. Zo heb ik bewust tijd gemaakt voor mijn partner.  We hebben allebei een drukke en intensieve job. Hij is heel vaak op de baan of weg voor avond- en weekendwerk. Sommige dagen werken we allebei thuis, vroeger namen we dan nooit samen pauze. Dan paste het niet voor hem of dan kwam het voor mij niet goed uit, er was altijd wel iets. We gingen vaak op in de ‘rush van het leven’. Nu spreken we ’s ochtends al af om hoe laat we onze ‘date-pauze’ nemen. En vaak is dat over de middag een toertje wandelen in het prachtige domein de Krekemeersen MET onze hond. Voor mij is dat een pure win-win situatie. Ik maak mezelf gelukkig, want ik hou echt van de natuur en kom er ook tot rust. Daarna heb ik weer energie om verder te werken. Tevens maak ik mijn partner gelukkig, want ik luister oprecht hoe het met hem gaat, hoe zijn drukke job verloopt en hoe we de opvoeding op zich nemen als jonge ouders. En last but not least, ik maak mijn hond SUPER gelukkig, want die is de laatste jaren toch soms echt wel een beetje verwaarloosd geweest met de komst van onze 2 kleine bengeltjes. 

In de maand januari had onze Féline een pedagogische studiedag. Geen zorgen dit jaar om opvang te zoeken, maar gewoon mijn vrije dag ingezet. Eventjes nagedacht hoe we daar een super dagje konden van maken. Ik heb een alleenstaande mama van een kindje uit Féline haar klas en een vriendin die ik al lang niet meer had gezien uitgenodigd om samen met ons mee te gaan naar de binnenspeeltuin. En weer had ik het gevoel dat ik in een win-win situatie zat. Ik moest geen dag vakantie inleveren. Ik maakte Féline o zo gelukkig omdat ze met haar vriendinnetjes mocht spelen. Ik kon ventileren over het mama-zijn en alles dat hierbij komt te kijken met de 2 andere mama’s. En wat mij nog het meest gelukkig maakte was dat die mama’s/vriendinnen zo ontzettend dankbaar waren voor mijn uitnodiging. Het geluk zit toch echt wel in de kleine dingen van het leven.

Ook heb ik volop van de sneeuw genoten en van de bijkomende sneeuwpret met de kindjes. Ik heb dit jaar niet geklaagd over de sneeuw, maar zag alleen maar de mooie landschappen hier op ‘de boeren buiten’ en de zalige vrolijke gezichtjes van mijn kindjes. Wat deed het deugd om mijn zoontje voor de 1ste x door de sneeuw te zien stappen en hoe hij zo verwonderd keek toen de sneeuwvlokjes op zijn handjes neerdwarrelden. Puur genieten!

Deze week had ik gekozen om een dagje vrijwilligerswerk te doen bij iemand die het wel eens goed zou kunnen gebruiken. Ik moest niet lang nadenken om te kiezen voor mijn schoonzus Heidi. Zij is een echte harde werker, elke dag opnieuw. Hiervoor kan ik alleen maar bewondering hebben. Ze heeft haar eigen groenten-, fruit- en delicatessenzaak in Oudenburg opgebouwd, wat echt wel héél veel werken betekent en ten dienste staan van anderen. Ze maken allerlei verse producten, waar er enorm veel tijd, werk en energie in kruipt. Ook leveren ze fruity- en foodieboxen aan huis of op het werk. En tevens leveren ze groenten en fruit aan groothandel. Dus het is zeker meer dan een fulltime job. Maar daarnaast is ze ook nog eens mama van 3 schatten van dochters, onze nichtjes. Ook zij vragen de nodige aandacht en energie tijdens hun opvoedingsproces. Daarom was ik ervan overtuigd dat ze mijn hulp zeker zou kunnen gebruiken. Zo ben ik haar gaan helpen op haar vrije dag met de bedoeling dat ze eens iets voor zichzelf zou kunnen doen. Ze mocht zelf kiezen waarvoor ze hulp wou en koos voor het huishouden. Strijken, opruimen en poetsen… maar ook tijd om samen een potje koffie te drinken en een frietje te gaan stekken. Wederom voor mij een win-win situatie. Ik voelde me zinvol werk verrichten, ik kon ondertussen heel wat bijbabbelen met mijn schoonzus terwijl we aan het werk waren en ik maakte haar zo gelukkig. Ze heeft me wel 100x bedankt.

Wel, ik heb de smaak te pakken en hoop nog veel mensen (en mezelf) gelukkig te mogen maken in 2019 op deze manier! Dank je wel, Femma!